Mediat italiane vijojnë të jenë të skandalizuara nga lëvizjet e dyshimta të oligarkut të peshkut Gjergj Luca. Ky i fundit hapi në Shëngjin restorantin ‘Trattoria Meloni’, por për italianët është një keqpërdorim që i bëhet imazhit të kryeministres nga një individ i akuzuar për trafik droge, vjedhje dhe shpërdorim fondesh. Revista ‘Mow’ ka bërë një tjetër artikull sot, ku ka zhvilluar një intervistë me deputetin e opozitës Riccardo Magi, i cili gjithashtu ka mbetur i skandalizuar. Ai shtron pyetjen: A është e lumtur Giorgia që emri i saj përdoret kështu?
Artikulli
Rasti i restorantit të dedikuar për Giorgia Melonin në Shqipëri, nga një sipërmarrës i akuzuar për trafik droge, shpërdorim të fondeve evropiane dhe vjedhje, duket se nuk i intereson shumë mediave italiane, të cilat nuk kanë hetuar se çfarë mund të fshihet pas kësaj historie. Por ‘Mow’ nuk dorëzohet, kështu që ne folëm me Riccardo Magi, deputet i +Europa, i cili ka treguar më shumë interes për hotspot-in shqiptar.
Ai na shpjegoi se diçka e tillë nuk ishte parë që nga Lufta e Dytë Botërore, se do të shpërdorohen shumë para dhe na tha se çfarë mendon për videon që u transmetua në Tg4 dhe për lajmin e raportuar pjesërisht nga shumë të tjerë…
Gazetari: Magi, çfarë mendoni për mënyrën se si shtypi italian ka trajtuar çështjen e Trattoria Meloni në Shqipëri?
Deputeti: Sigurisht që është kurioze që askush nuk ka verifikuar lajmet e shtypit lokal para apo pas transmetimit të shërbimit mbi Trattorinë. Dhe që asnjë nga gazetat kryesore nuk ka përsëritur artikujt tuaj. Sinqerisht, mbeta i befasuar nga mënyra se si mediat italiane e kanë trajtuar këtë rast.
Gazetari: Meloni nuk duhet të distancohet nga e gjithë kjo?
Deputeti: Po, pyetja që i bëra vetes kur lexova artikullin tuaj ishte: A është Meloni e kënaqur që emri i saj po përdoret kështu? Nuk e them në një kuptim polemik, por në përgjithësi. Ajo duhet të jetë më e kujdesshme se kush e përdor emrin dhe imazhin e saj, sepse nëse e gjithë kjo është e vërtetë, nuk është një reklamë e mirë për të.
Gazetari: Në dritën e akuzave dhe mungesës së përgjigjeve, ka baza për një interpelancë parlamentare?
Deputeti: Për momentin do të thosha jo, gjithashtu sepse bëhet fjalë për akuza që do të duhej të regjistroheshin në një procedurë ligjore. Gjëja më e rëndë, sipas mendimit tim, mbetet kryesisht marrëveshja në vetvete, sepse krijon një precedent, dhe vende të tjera evropiane mund të kenë interes të ndjekin këtë model. Kjo tregon një krizë të rëndë të shtetit të së drejtës në Bashkimin Evropian, i cili po lëshon terren në shumë çështje, siç është ndalimi i migrantëve, procedurat e përshpejtuara dhe heqja dorë nga ndryshimi i marrëveshjes së Dublinit.
Gazetari: Ju keni qenë atje, kështu që e keni parë mirë situatën. Çfarë është ndërtuar deri më tani?
Deputeti: Kur isha unë atje, në fillim të qershorit, ende nuk ishte realizuar qendra e pritjes së parë pranë portit. Ishte fjala për kontejnerë të vendosur pranë njëri-tjetrit, të rrethuar me gardhe të larta prej metali, të ngjashme me ato që njohim në CPR-të italiane. Në qendër ishte një hapësirë e ngjashme me një oborr të brendshëm, i krijuar midis kontejnerëve, ku ishte vendosur një tendë për konferencën për shtyp me Meloni dhe Ramën. Kjo hapësirë qartësisht nuk mund të përdoret si qendër pritjeje, pasi ndodhet në skelën brenda zonës portuale. Gjithsesi, lindin menjëherë dyshime për përputhshmërinë e këtyre strukturave me të drejtën evropiane dhe gjithashtu me atë kombëtare.
Gazetari: Pse e bëjnë?
Deputeti: Për propagandë. Mesazhi që qeveria Meloni u dërgon italianëve është se Europa na lidh duart, por ne gjithsesi do t’i mbajmë larg migrantët. Është një simbol politik: t’u tregojmë italianëve që ‘ne i largojmë nga sytë tuaj, i mbajmë larg’. Në realitet do të jetë një numër i papërfillshëm në krahasim me flukset e përgjithshme. Pastaj ka edhe iluzionin se mund të shërbejë si një mjet parandalues, sikur ata që nisen nga Libia apo Tunizia, pas viteve të burgimit dhe torturave, do të vendosin të mos nisen më sepse rrezikojnë të përfundojnë në Shqipëri. Nuk kuptojnë arsyet që shtyjnë njerëzit të përpiqen të arrijnë në Evropë.
Gazetari: Kështu i kënaq elektoratin?
Deputeti: Meloni kishte premtuar bllokada detare dhe masa të tjera të parealizueshme dhe është dashur të kënaqet me këtë zgjidhje qesharake. Është një iniciativë që dështoi nga çdo anë, qoftë për shkeljet e së drejtës, qoftë për shpërdorimin e burimeve: bëhet fjalë për të paktën një miliard euro. Ajo përmendi 750 milionë në katër ose pesë vitet e ardhshme, por janë shifra të nënvlerësuara. Vetëm për personelin, mes policëve dhe nëpunësve të prefekturave, parashikohen shpenzime të mëdha.
Gazetari: Për anijen është vendosur një kufi prej 13.5 milionë.
Deputeti: Po, saktësisht. Pastaj ekziston rreziku që kjo strukturë të mos hapet kurrë, ose që nëse hapet, të ketë kaq shumë probleme tekniko-logjistike sa të bëhet e papërdorshme. Për më tepër, ka shumë procedura që duhet të kryhen atje. Kam përgatitur një raport të pakicës për konvertimin e DDL-së, duke u përpjekur të kuptoj se sa funksione do të duhet të përmbushen. Shumë njerëz do të duhet të kthehen mbrapa, dhe nuk është e qartë se ku do të bëhet skanimi për të dalluar kush nuk mund të transferohet atje, si të miturit, familjet, njerëzit e cenueshëm ose ata që kanë pësuar dhunë. Këto nuk janë gjëra që mund të kuptohen gjatë një shpëtimi nate.
Gazetari: Pra, disa i mbajnë atje dhe të tjerët i kthejnë në Itali?
Deputeti: E saktë. Një gjë që qeveria nuk e ka sqaruar kurrë gjatë diskutimit në sallë. Nëse kërkesat për azil do të pranohen ose refuzohen, gjithsesi, shumë prej këtyre njerëzve do të duhet të kthehen në Itali, qoftë për të vazhduar me dëbimin, qoftë sepse, pas 18 muajsh, përfundon periudha maksimale e ndalimit administrativ në CPR dhe gjithsesi ata do të duhet të dërgohen përsëri në Itali.
Aktualisht duket se përfitojnë disi të gjithë, si nga ana shqiptare ashtu edhe nga ajo italiane.
Ndërkohë, siç thashë më parë, edhe ata që do të rezultojnë të cenueshëm në një moment të dytë, do të duhet të kthehen në Itali.
Gazetari: Pra, do të ketë shumë udhëtime të kota.
Deputeti: E saktë. Përveç kësaj, me siguri do të ketë raste kur nuk do të konfirmohen ndalimet, sepse e gjithë kjo bazohet në një parim që bie ndesh me ligjin evropian: ndalimi kolektiv. Në ligjin evropian, ndalimi është parashikuar vetëm për raste të veçanta me arsye specifike dhe nuk mund të aplikohet për të gjithë të mbijetuarit e një shpëtimi. Nëse gjyqtarët nuk do të konfirmojnë ndalimet, edhe këta njerëz do të duhet të kthehen në Itali.
Gazetari: Pra, rrezikojmë t’i sjellim përsëri në Itali. Mekanizmi është që anija shpëton migrantët dhe i çon direkt në Shqipëri, apo jo?
Deputeti: Jo, në teori atje nuk duhet të shkojnë personat e cenueshëm. Por ende nuk është e qartë se ku do të bëhet skanimi.
Gazetari: Ndoshta duan ta bëjnë në bord?
Deputeti: Por për ta bërë këtë duhen mjekë, ndërmjetës, përkthyes, psikologë. Sepse duhet të kuptohet, për shembull, që shumica e grave që vijnë nga Libia kanë pësuar dhunë seksuale. Por edhe për të rinjtë duhet të përcaktohet mosha e tyre reale, nëse janë të mitur apo jo. Qeveria ka sqaruar se gratë nuk do të shkojnë atje, por për djemtë nuk është e qartë nëse hyjnë në kritere. /Përshtati “Pamfleti” nga “Mow Magazine”
